Aan alles komt een eind...
Door: Mieke
Blijf op de hoogte en volg Mieke
19 November 2013 | Costa Rica, Turrialba
Studie studie studie... Ik ben hier tenslotte ook een beetje om Spaans te leren... Een hele dag studie en vervolgens nog een halve dag en ik ben klaar voor de toets van niveau a1. Best wel spannend! Maar de test ging prima en ik kan door met a2. Dat is een feestje waard, maar eerst lekker naar het strand!!! Op de terugweg horen we, Eli en ik een goed bandje spelen bij mijn favoriete kroeg aan het strand. Ze spelen speciaal voor ons Redemption song Van Bob Marley. Pura Vida!!!
Een paar dagen later besluit ik om naar het Jaguar Rescue Center te gaan. Dat is een centrum waar ze gewonde dieren opvangen en als ze beter zijn weer terug proberen te plaatsen in de natuur. Ze hebben wilde katten, toekans, aapjes, uilen, papegaaien en nog veel meer verschillende dieren. De apen laten ze elke dag uit in de natuur op het moment dat ze daar klaar voor zijn. Ze spelen dan met de apen die in de natuur leven en zo hopen ze dat aapjes opgenomen worden in de groep en de natuur. Ook is er in het Rescue Center een uil die verliefd werd op een andere zieke uil die binnengebracht werd. Ze dachten dat de uil beter zou worden, maar helaas... de uil overleed en de andere uil was helemaal depressief en wilde niet meer eten. Gelukkig besloot ze na verloop van tijd weer te eten en nu gaat het prima met haar. Ik was zoo onder de indruk van het centrum dat ik beslotenheb jullie geld te doneren. Ik heb ze100 euro gegeven. De eigenaren van het centrum krijgen geen geld van de overheid en geen subsidie. Alleen al het eten van de beesten kost 400 dollar per week. Ze zijn dusafhankelijk van giften en ik benblij dat jullie en ik ze een beetje hebben kunnen helpen!!!
Het weekend heb ik doorgebracht op het eiland Bocas del toro, Panama. Wat ziet Panama er anders uit! Meer krotten, meer vuilnis op straat. Raar om te zien. Mijn bocas triep viel helaas een beetje in hetwater. Ik ging er heen om een Catamaran Tour te doen rond de eilanden en te snorkelen, maar het regende in de ochtend, dus ik was de enigedie op kwam dagenom te gaan, dus de tocht ging helaas niet door. Wel heb ik het enorm gezellig gehad en heb ik met de watertaxi een eilandje bezocht. Maar Maandag snel weer naar huis...
En tja toen begon mijn laatste weekje in Puerto al weer... In de laatste week heb ik veel activiteiten ondernomen. Ik heb met succes gesurft, met een klein beetje hulp. De golven zijn pittig! Ook heb ik een chocolat tour gedaan, met uitleg over het proces van boon tot chocolade en natuurlijk het proeven van chocolade met allerlei kruiden en specerijen. Heerlijk!! Ook het uitzicht was geweldig over de jungle en de oceaan. En dan niet te vergeten op mijn laatste dag een prachtige tocht door de jungle, over super gladde stenen, naar een waterval. Een kleine maar toch zeer indrukwekkende waterval. Aan de ene kant de waterval met zonlicht er in en aan de andere kant de jungle. Zeer indrukwekkend! Lekker een douche genomen onder de waterval.
En toen met tranen in mijn ogen afscheid genomen van Puerto, Eli en het vertrouwde. Op naar een nieuw avontuur in Turrialba!!
Na een reis van 6u bus in bus uit, stond mijn gastmoeder met gastbroertje mij op te wachten op het busstation. Meteen een goede eerste indruk, super lieve vrouw. Meteen al lachen gieren brullen toen er een muis door het huis onder het gasfornuis rende en vervolgens nietmeer te vinden was. Doet me aan jouw verhaal denken Mieke in Amerika...
De tweede dag daar werd ik meteen overal mee naar toe gesleept en iedereen is even vriendelijk en hartelijk. Praten werkelijk over alles en op zich kan ik het aardig volgen en af en toe wat toevoegen in het gesprek. Ze spreken geen woord Engels.Behalve mijn gastzusje die Engels gestudeerd heeft. Dat is af en toe wel handig.
Vandaag mijn eerste dagje vrijwilligerswerk gehad. Mijn vrijwilligerswerk is op een prachtige plek in de bergen. Het is een bejaardencentrum met 75 inwoners, voornamelijk mannen. Ik ga daar werken als fysio. Ze zijn erg blij met een extra fysio, dus ik dacht, kom maar op met patienten!! Maja tico tijd...manana manana... Ik ben er van 11 tot 4 geweesten hebmaar 2 patienten gezien. Maar de mensen die er werken en de mensen die er wonen zijn geweldig vriendelijk. Het spaans is lastig te verstaan nu de inwoners bijna allemaal geen tanden hebben ;p
Net met mijn gastmama naar de sportschool geweest voor een aerobic les met dans. Geen idee wat ik me daar bij moest voorstellen... Maar inmiddels weet ik het enne ik voelde me erg blank en stijf.... maar het was een lekker pittig lesje met veel gezellige stapjes!!
Pura Vida!!
Een paar dagen later besluit ik om naar het Jaguar Rescue Center te gaan. Dat is een centrum waar ze gewonde dieren opvangen en als ze beter zijn weer terug proberen te plaatsen in de natuur. Ze hebben wilde katten, toekans, aapjes, uilen, papegaaien en nog veel meer verschillende dieren. De apen laten ze elke dag uit in de natuur op het moment dat ze daar klaar voor zijn. Ze spelen dan met de apen die in de natuur leven en zo hopen ze dat aapjes opgenomen worden in de groep en de natuur. Ook is er in het Rescue Center een uil die verliefd werd op een andere zieke uil die binnengebracht werd. Ze dachten dat de uil beter zou worden, maar helaas... de uil overleed en de andere uil was helemaal depressief en wilde niet meer eten. Gelukkig besloot ze na verloop van tijd weer te eten en nu gaat het prima met haar. Ik was zoo onder de indruk van het centrum dat ik beslotenheb jullie geld te doneren. Ik heb ze100 euro gegeven. De eigenaren van het centrum krijgen geen geld van de overheid en geen subsidie. Alleen al het eten van de beesten kost 400 dollar per week. Ze zijn dusafhankelijk van giften en ik benblij dat jullie en ik ze een beetje hebben kunnen helpen!!!
Het weekend heb ik doorgebracht op het eiland Bocas del toro, Panama. Wat ziet Panama er anders uit! Meer krotten, meer vuilnis op straat. Raar om te zien. Mijn bocas triep viel helaas een beetje in hetwater. Ik ging er heen om een Catamaran Tour te doen rond de eilanden en te snorkelen, maar het regende in de ochtend, dus ik was de enigedie op kwam dagenom te gaan, dus de tocht ging helaas niet door. Wel heb ik het enorm gezellig gehad en heb ik met de watertaxi een eilandje bezocht. Maar Maandag snel weer naar huis...
En tja toen begon mijn laatste weekje in Puerto al weer... In de laatste week heb ik veel activiteiten ondernomen. Ik heb met succes gesurft, met een klein beetje hulp. De golven zijn pittig! Ook heb ik een chocolat tour gedaan, met uitleg over het proces van boon tot chocolade en natuurlijk het proeven van chocolade met allerlei kruiden en specerijen. Heerlijk!! Ook het uitzicht was geweldig over de jungle en de oceaan. En dan niet te vergeten op mijn laatste dag een prachtige tocht door de jungle, over super gladde stenen, naar een waterval. Een kleine maar toch zeer indrukwekkende waterval. Aan de ene kant de waterval met zonlicht er in en aan de andere kant de jungle. Zeer indrukwekkend! Lekker een douche genomen onder de waterval.
En toen met tranen in mijn ogen afscheid genomen van Puerto, Eli en het vertrouwde. Op naar een nieuw avontuur in Turrialba!!
Na een reis van 6u bus in bus uit, stond mijn gastmoeder met gastbroertje mij op te wachten op het busstation. Meteen een goede eerste indruk, super lieve vrouw. Meteen al lachen gieren brullen toen er een muis door het huis onder het gasfornuis rende en vervolgens nietmeer te vinden was. Doet me aan jouw verhaal denken Mieke in Amerika...
De tweede dag daar werd ik meteen overal mee naar toe gesleept en iedereen is even vriendelijk en hartelijk. Praten werkelijk over alles en op zich kan ik het aardig volgen en af en toe wat toevoegen in het gesprek. Ze spreken geen woord Engels.Behalve mijn gastzusje die Engels gestudeerd heeft. Dat is af en toe wel handig.
Vandaag mijn eerste dagje vrijwilligerswerk gehad. Mijn vrijwilligerswerk is op een prachtige plek in de bergen. Het is een bejaardencentrum met 75 inwoners, voornamelijk mannen. Ik ga daar werken als fysio. Ze zijn erg blij met een extra fysio, dus ik dacht, kom maar op met patienten!! Maja tico tijd...manana manana... Ik ben er van 11 tot 4 geweesten hebmaar 2 patienten gezien. Maar de mensen die er werken en de mensen die er wonen zijn geweldig vriendelijk. Het spaans is lastig te verstaan nu de inwoners bijna allemaal geen tanden hebben ;p
Net met mijn gastmama naar de sportschool geweest voor een aerobic les met dans. Geen idee wat ik me daar bij moest voorstellen... Maar inmiddels weet ik het enne ik voelde me erg blank en stijf.... maar het was een lekker pittig lesje met veel gezellige stapjes!!
Pura Vida!!
-
19 November 2013 - 07:16
Ton:
Ha Mieke,
Wat een mooie verhalen!
Ja, de tijd vliegt. Daar had ik het met Marieke nog even over toen wij afgelopen zondag de 7heuvelen gingen bedwingen. Jullie hadden net daarvoor nog contact gehad.
Super om te horen dat het zo goed gaat! En dat Spaans?.........ach , manana, manana. Eerst genieten. In Nederland is nog wel een cursusje LOI Spaans of zo hoor!
Nou, groeten van de Vreetjes!
Ton -
19 November 2013 - 08:41
Christel :
Hee Miek,
Wat heerlijk om die verhalen te horen! En dat je het de eerste weken zo goed hebt gehad. De volgende periode klinkt ook al super, sporten met je gastmoeder, het bejaardenhuis. Geniet maar weer van de komende 4 weken. Het is al weer langzaam aftellen tot Sjoerd die kant op komt... time flies!
Heel veel plezier!!!! x Christel -
19 November 2013 - 09:39
Marleen:
Hey Mieke,
Alweer een hartstikke leuk verhaal!en ja daar is het manana en als je terug bent is het weer alles op planning en tijd dus geniet maar van het relaxt leventje.
en leuk om te horen hoe je het geld uitgeeft aan goede dingen.
liefs uit Druten. -
19 November 2013 - 09:49
Marieke:
Klinkt weer als genieten Miek! Succes in het´bejaardencentrum´.
Time flies when you are having fun! Dikke kus. -
19 November 2013 - 11:24
Eveline, Hans En Dante:
Ha Mieke,
Je bent inderdaad behoorlijk druk!!! Maar super om te lezen. Fijn dat je in een leuk gastgezin zit! succes met al je patienten. Als het tempo zo doorgaat heb je ze aan het eind van de maand allemaal 1x gezien.
xxx en een knuffel van Dante -
19 November 2013 - 11:27
Gerry De Klein:
Hey Mieke,
Het is weer geweldig om je verslag te lezen. Heel veel dank hiervoor.
Verder wens ik je nog veel plezier en succes met de fysiotherapie
hetgeen heel belangrijk is voor die mensen.
Groetjes en tot horens.
Gerry.
-
19 November 2013 - 13:42
José Roeleveld:
Hi Mieke wat een leuk verhaal weer ,en dat je aan het genieten bent hoef ik niet te vragen dat kan ik wel zien. Ik wens je nog heel veel plezier met je nieuwe mama en haar gezin !!!!!
Groetjes uit Wijk bij Duurstede José.!!!!! -
19 November 2013 - 15:36
Sietske:
Gelukkig heb je ook je ervaring in de Schildershoek, daar hadden ze wel tanden maar waren ze ook moeilijk te verstaan :P Gaat je vast lukken hopelijk komen er wel wat meer patiënten! Geniet ervan! Tot over 8 weken!!!
xxx -
19 November 2013 - 16:25
Mieke:
whahahaha.... tsja, muizen in keukenkastjes. Bij mij zat hij tussen de muren van het huis. Je kan daar altijd nog kijken wanneer je hem gaat zoeken.
Ben blij dat je in ieder geval gelijk hebt kunnen lachen met je hostfamily. Dat is vaak een goed begin.
Geniet ervan Miekie!
hudge hug xxx -
19 November 2013 - 19:06
Henk De Leeuw:
Hallo Mieke
Mooi verhaal zeker dat van de dieren spreekt me erg aan en nog specialer dat van de Uilen!
Wat mij betreft zijn die €100,-euro prima besteed.
Geeft mij een goed gevoel dat mijn gift aan je prima is besteed.
Gefeliciteerd met je A1 en als toetje BOB Marley......WAUWWWWWWWW!
Het gaat goed hoor ik wel, geniet er van en succes met A2.
Groetjes,
Henk -
21 November 2013 - 04:16
Rem En Lien:
Ha Mieke,
Volgens mij (Lieneke) ben ik ook in dat opvangtehuis geweest...... Weet niet meer precies waar het was, maar weet wel dat ik toen ook erg onder de indruk was.
Super dat het surfen ook gelukt is. En manana manana, heerlijk!! De Australische mentaliteit is; Don't worry en komt op iets vergelijkbaars neer.
Kunnen wij nog iets van leren als gehaaste Nederlanders......
Geniet!
Groetjes Rem en Lien -
22 November 2013 - 08:55
Sjoerd:
Hee Schat,
Klinkt super. Lekker genieten en rustig werken kan geen kwaat voor jou;)
Heel veel plezier nog en tot over een maandje.
X -
22 November 2013 - 13:56
Dennis, Laura En Milou:
Hey Mieke,
Wat een heerlijk verhaal, ook goed om nog even in de vakantie stemming te blijven. Wees maar heel blij dat je nog daar kan en mag zijn, want het is hier maar koud. Voor ons echt wennen wat een verschil haha. Succes met je patiënten en tot het volgende verhaal.
Liefs en een knuffel van Milou
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
